ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

1.Χαρες και λυπες τραγουδω
αγαπες και σεβνταδες και
ολα τα παθη στι ζωη τα
κανω μαντιναδες

2.Ηρθανε παλι χαρα
στην οψη μου κερα μου
αρχισε παλι να χτυπα
και παλι η καρδια μου

3.Φεγγαρι μου πεστης οτι
τηνε αγαπησα πιο πολυ
Και απο την ζωη μου
ομως αυτη δεν ερχετε
να γειανει την πληγη μου

4. Πεστης φεγγαρι φιλε μου
οτι τηνε προσμενω στα
μονοπατια του ονειρου μου
εκι την περιμενω

6. Κλαψτε πουλια μου ομορφα
και εσυ φεγγαρι σβησε
εχασα την αγαπη μου
και πρεπει να θρηνειτε

7. Φεγγαρι μου αν την δεις
πεστης πως εγω πεθαινω
αν δεν ακουσω την φωνη
που ακομα περημενω

8. Σου ορκιστικα θα σαγαπω
για παντα εγω χαρα μου
μεχρι που να κυλα
το αιμα στην καρδια μου

9. Στην μεσα παντα της καρδιας
σε τοπο διαλεγμενο θασ εχω σαν το φυλαχτο
ωστε να ζω κρυμενο

10. Με τα λεφτα ενα μαρακλη
ποτε δεν αγοραζεις
με μια δεκαρα καλπικη
χιλιους ρουφιανους βαζεις

11. Σαν θες να μαθεις πως περνω
φως μου μακρια απο σενα
στη λαμψη δες του φεγγαριου
δυο ματια δακρυσμενα

12. Μια μαντιναδα θελω να πω
για μια γλθκεια αγαπη
που ομοια της δεν θα βρω
σε ολοκληρη την πλαση

13. Η Κρητη μας ειναι ξακουστη
για την φιλοξενια
τα παληκαρια τα καλα
που γραφουν ιστορια

14. Της Κρητης την παληκαρια
θα την θυνουντε ομαδι
οι Γερμανοι της κατοχης
και οι Τουρκοι εις το Αρκαδι



Κρήτη μου όμορφο νησί,
ανθόσπαρτο περβόλι
άλλο δεν είναι σαν εσέ,
στην οικουμένη όλη



Πριγκίπησσα της σκέψης μου
του λογισμου μου ταίρι
ποιό παραμύ8ι της ζωής
κοντά μου σε έχει φέρει




Σ' όσους με ξερωτήξανε
ποιάς μανας είμαι γέννα,
είπαντος πως μ'ανάστησε
το κρητικό το αίμα



Στού Ψηλορείτη την κορφή
όρκο βαρύ θα δώσω
ώστε να ζώ αγάπη μου
ποτέ μην σε προδώsω



Με το φεγγάρι συντροφιά
στον ουρανό 8α πάω
να σου φωνάξω δυνατά
Φανούλα σαγαπάω



Μόνο για σένα αγάπη μου
τραγούδια εγώ θα γράφω
για σένα μόνο 8α τραγουδώ
γιατι σε αγαπάω